Bommen boven Zonhoven!

Dat zou de titel kunnen zijn van dit artikel, want de artillerie van onze heren A stond op scherp. Liefst 10 driepunters vielen er te noteren. En daarmee werd de zoneverdediging van de bezoekers netjes omzeild.

Niet zo gek veel wedstrijden dit weekend. En geen wedstrijd op vrijdag want de Dames C zijn vrij. Toch ligt het hoogtepunt van dit weekend op vrijdag.
Want vanavond trekken immers 220 blauwe supporters naar Limburg United om die mannen naar de overwinning te schreeuwen tegen Antwerpen.

Onze mentale weerbaarheid was top!

2e uitmatch op rij ,nog steeds een onvolledige kern en 3 miniemen die ons komen versterken.

Tongeren komt het beste uit de startblokken en loopt een puntje of 8 uit. Tijd voor een vroege time-out om orde op zaken te stellen.

We proberen met enkele mooie acties en ploegspel terug te krabbelen, als is dat niet gemakkelijk met de 2 heren in het grijs die besloten hadden

om hun fluitje niet te gebruiken. 17-12 na kwart 1. Hetzelfde spelbeeld in kwart 2 al komt onze trein stilaan op gang en toveren we enkele mooie fastbreaks op 

het parket ( lees: betonnen vloer), waarvan we er nog steeds te veel missen. We gaan rusten met een 27-23 tussenstand.

In de tweede helft leggen we de focus terug meer op onszelf en ons spel. Door mooi samenspel, afgewisseld met fastbreaks en goede teamdefense buigen we onze 

achterstand om naar een kleine voorsprong 33-36. Zelfde verhaal in het laatste schuifje... zelfs de late press van Tongeren kan ons niet uit ons lood slaan. 41-51

De laatste wedstrijd van een prachtig seizoen. Ja, dat mogen we toch wel stellen. Toen ik aan het begin van het seizoen onze ambitie van top 3 bekendmaakte, verschenen er toch heel wat lachjes op de gezichten van de speelsters van “yeah right’.  Maar dat werd het toch maar… Een heel seizoen hebben we in de top 3 gestaan en daar mogen we best fier op zijn. PROFICIAT MEIDEN ! Er werd een heel seizoen hard gewerkt op training en gaven we ons meer dan 100% op de wedstrijden. Om onze talrijke supporters zeker niet te vergeten voor al jullie aanmoedigingen en steun. Een welverdiende MERCI !!   En in het bijzonder bedank ik namens de hele ploeg Roosje en Krista (en alle andere helpers) voor hun rol als ploegverantwoordelijken, want zonder hen konden we niet spelen.  DANK JE WEL !!

Geen vreugdedans vandaag na de klinkende overwinning tegen het jeugdelftal van buurgemeente Zolder, dat “per ongeluk” in 2° Provinciale is verzeild door het verbod meerdere ploegen van eenzelfde Club in 3° Provinciale in te schrijven. Hun haasje-over betaalden ze dit seizoen met een regen aan nederlagen én de rode-lantaarn-positie op het einde van de rit. Maar toch een feestelijke avond vandaag, met 10 speelklare Blue Devils in wedstrijdtenue, waardoor hun nieuwe coach Johnny het zich kon permitteren zijn 5-tal geregeld “en bloc” van het veld te halen en te vervangen door een evenwaardige set. De “century” hadden we na 32 spelminuten al op het bord …

Vannacht zou de klok een uurtje “doorgedraaid” worden, doch dat hadden The Blue Devils verkeerd begrepen: zij draaiden de klok duidelijk een hele tijd terug, en brachten een partij op het veld die we liefst van al zo snel mogelijk willen vergeten. Weinig grinta, weinig vindingrijkheid, weinig doeltreffendheid en dus  : weinig punten. Troffen ze vandaag ook nog een Optima “in optima forma”, en dan kan je het wel schudden. 

Dat we een heel seizoen bovenaan de rangschikking hebben kunnen meedraaien is al een prestatie op zich. Wie durfde bij het begin van het seizoen hiervan dromen… Laat staan dat we het woord kampioen zouden uitspreken. Met 3 ploegen waren we dit seizoen erg aan elkaar gewaagd. En voor iedereen werd het stilaan duidelijk. Wie kampioen wordt, zal van enkele details en een portie geluk afhangen. Na ons jammerlijk verlies 2 weken geleden tegen Hasselt, wilden we tegen Lummen iets rechtzetten. Verliezen zijn we dit seizoen nog niet zo gewoon, laat staan 2x achter elkaar.

Zaterdagavond, en te gast in de ons vertrouwde speelhal voor de ontmoeting met de in grijs-zwart uitgedoste Heusdenaars. Net voordien hadden onze Dames B nog gedemonstreerd hoe je een partij uit handen kon geven, en dus hoopten we op beterschap voor ons negenkoppig Herenteam : Ruben nog deeltijds in de ziekenboeg, een hervattende Anthony die vandaag opnieuw gekwetst zou geraken, Romario die in Duitsland aantrad bij een internationale selectie enz. Doch evengoed een lijstje sterkhouders tussen de lijnen, en dat hield belofte in.

This is why we play !!

De eindstand laat alles uitschijnen wat deze wedstrijd was. Een ware thriller… Mag dan het feit zijn dat de enige andere wedstrijd door onze ploeg in Lummen werd verloren met … jawel 42-41 !! Aan de inzet heeft het zeker niet gelegen, 2x halen we een 8 punten achterstand op. 

De spanning heeft ons de das omgedaan. Er waren kansen genoeg, spijtig genoeg is het net niet gelukt. Dat is het leergeld dat deze jonge ploeg betaalt. Iets minder voor het moreel van de ploeg, des te harder zullen we terugvechten tegen Lummen.

Show is over ! Na 5 overwinningen op rij moesten onze Blue Devils het vandaag opnemen tegen de “Groentjes” uit Stevoort. Doch wie dacht dat een C-ploeg uit een Hasseltse deelgemeente zou moeten buigen voor onze A-selectie, werd in de eerste minuten van de wedstrijd al een flink stuk wijzer.  Ene Sander Moesen liet ons toen al verweesd achter bij 0-10 cijfers, en dat hypothekeerde meteen het hele wedstrijdverloop. 

Vorige week gingen de meiden onze tegenstanders van de komende weken al een keertje scouten tijdens de bekermatch Hasselt - Houthalen. Ze wisten bij deze dus heel goed wat hen te wachten stond. Aan de opworp stond een gehandicapt Houthalen, waarbij toch enkele sterkhouders afwezig bleken te zijn door ziekte, kwetsuren, vakantie,... Maar toch, Houthalen blijft Houthalen en niet te onderschatten.

Onze dames staan voor enkele belangrijke wedstrijden van de waarheid. Gems was daar de eerste van. Pelt kwam dan wel gelegen om onze automatismen terug aan te scherpen.
Gems was er eentje om te bewijzen wat we waard zijn. Zonder Gieze, die haar rug blesseerde bij de kadetten, maar ons vocaal kwam aanmoedigen, waren we voor de rest volledig.
Stevig gesprek in de kleedkamer, goede opwarming, supporters op post… en onze trein kan vertrekken.

Een volle feuille, dat maakt altijd indruk, en zeker als er ook nog een coach tekent met een bekend klinkende naam : Djordjevic. Broer van ? Doch onze 9 Blauwblauwtjes, vandaag obligaat verkleed tot Geelblauw, mochten ook gezien worden, en met “2 colored Americans  in the starting five”, was het plaatselijk Blauwwit alvast onder de indruk.  Eens benieuwd of de grotere kwantiteit aan Breeënaars ook betere kwaliteit tussen de lijnen kon brengen.

Een weekend met sneeuw en ijs, waarbij er indoor-basketbalwedstrijden werden afgelast, doch de voetballertjes wél aan de slag moesten op de bevroren velden.  Voor onze Senioren A was het wachten op de VBL-mededeling van zaterdag 14/01 om 17u15 ; geen nieuws, goed nieuws, dus de Truienaars kwamen met mondjesmaat naar onze Evenementenhal afgezakt : 7 spelers en 6 supporters. Blauwblauw dus duidelijk in de meerderheid, zowel op als naast het parket.

De spanning was te snijden voor de match. Er stond dan ook veel op het spel. De eerste plaats bij het afsluiten van de heenronde!
Een goed kleedkamergesprek: one team... one dream...focus...go!

We play for the name on the front of our jersey, not the name on the back !! 

Met deze teamingesteldheid starten we de wedstrijd. Met onze strakke defense grijpen we Lommel onmiddellijk bij de keel. Slechts 6 puntjes kan de thuisploeg scoren. Zelf morsen we te veel met onze gecreëerde kansen: 6-13.

Het kan niet anders of uw erg tevreden dienaar moet nog naar chocoladewafels hebben geroken, toen hij aan de kassa neerzeeg om alsnog wat Inkom te sprokkelen voor The Blue Devils + de vele andere clubgenoten. Hopelijk waren onze A-sporters even enthousiast, en konden de “Optimisten” maar beter uitkijken naar een spannend partijtje basketbal, waarbij geen cadeautjes (wafels ?) zouden worden weggegeven.  Of toch ?

“Deelnemen is belangrijker dan winnen !” Aan deze Olympische gedachte moesten we ons zaterdagavond andermaal  optrekken toen ons 7-koppig twaalftal van leer diende te trekken tegen een 10-koppig ING-team. Kwetsurenleed, nachtpost, zelfs Navo-verplichtingen, alles kon dienen om “gerechtvaardigd” afwezig te blijven, en de weinigen die nog present tekenden, moesten dan maar volle 40 minuten lang de klus zien te klaren. Niet dus.

Yes, wij zijn top of the table!!!

Na de knallende overwinning in Dessel gisterenavond staan we helemaal bovenaan bij de Landelijke Divisie 2. Wel met een matchke meer gespeeld, but who cares!

We kregen een lang verslag binnen van Abi. Lezen maar want het loont de moeite!

“Rien ne va plus !”. Dat zinnetje hoor je met regelmaat in een of ander Monegaskisch casinozaaltje, doch vandaag was het eveneens van toepassing op het 10-tal dat Blauwwit tussen de lijnen bracht tegen het C- 12-tal van Stevoort. Wég dat zwierige, wég die bommen, wég die precisie, wég dat overtuigende vlotte samenspel … En laat nu Stevoort zelf niet eens in hun beste dag geweest zijn :  met 8 treffers op 27 strafworpen speel je evenmin de pannen van het dak, en hun 3 bommen in 40 minuten spel richtten nauwelijks blikschade aan. 

De eerste tegen de laatste…
Onze heren A mochten nog het grote terrein trotseren in Mariaburcht, waar onze meiden de klus moesten klaren op een klein veld. En dat is echt geen cadeau voor onze ploeg.

Spelen tegen de leider van de Reeks : als dat geen challenge is, verstaan we er niets meer van, en als er dan ook nog enkele Alkense reuzen voorzichtig door het deurgat schuiven, wordt het onzekerheid troef. “Wim zal er vandaag niet bij zijn, Michael en David evenmin” was ons bovendien al eerder toegefluisterd.  Maar verkeerde ons A-team niet in bloedvorm ? Telden we geen handjevol bommenwerpers en evenveel supersnelle racers ? Spraken we al niet eerder van “een geoliede machine” en van “wervelend basketbal” ? De Cristal-jongens stonden vandaag – ongeweten - voor een mission impossible, en zij zullen het zich nog lang heugen, “die ene keer in Zonhoven” !

“ The moment you give up, is the moment you let someone else win! “

Dit was de quote die voor de wedstrijd de wereld instuurde. Tijdens de bespreking was het al duidelijk: wij zijn Zonhoven, “one team” en we gaan dat vandaag laten zien!!

Het werd een topper van jewelste. Misschien niet altijd het mooiste basket, maar spannend bleef het tot in de laatste seconde.

Strijden met ongelijke wapens. Dat was vandaag het lot van het erg jeugdig Zolders 12-tal, dat diende aan te treden tegen een wervelend Zonhovens A-team. Al snel bleek dat deze, wat gekunsteld samengestelde groep de duimen zou moeten leggen voor het geolied raderwerk, dat Basket Zonhoven inmiddels tussen de lijnen  weet te brengen. Met enige gêne noteerden we dan ook  de scores van The Blue Devils …

“Ook deze klus zullen onze jongens wel klaren”, besloten we ons vorig wedstrijdverslag na een welverdiende zege, doch bij een blik op het klassement zat Diepenbeek wel een schijfje hoger in de ranking. Met  11 Blue-boys op de feuille ging een mens toch weer geloven in eigen kunnen, en zou Rood-Zwart vandaag  evengoed voor de bijl kunnen gaan. Dat ze scherp en geconcentreerd te velde trokken, sprak zondermeer uit hun lichaamstaal : “Yes, we can !” 

Dat het deze week niet van een leien dakje zou verlopen, wisten we van tevoren.  Er werd deze week dan ook hard en gefocust getraind! Voor de eerste keer dit seizoen met onze volledige kern werd ook voor de coach een zware opdracht.

Hoe gaat dat gezegde ook alweer? Loon naar werken krijgen ... Onze dames B hebben gekregen wat ze verdiend hebben.

Niet dat de Koninklijke C-Ploeg uit de Trudostad  zoveel beter uit de startblokken was geschoten ! Hun 3 partijen leverden hen evenzeer slechts 1 maal winst op, doch het doelsaldo, 236 versus 195, stak wel wat af tegen dat erg evenwichtige van  onze Blue-boys, 190-190. Een snelle rekenaar had al begrepen dat ze per wedstrijd gemiddeld 15 punten meer op de scoresheet laten optekenen.  5  Bombs more weekly  ?

Tweede thuiswedstrijd op rij tegen het promoverende Pelt. Een haalbare kaart… dat viel nog af te wachten. De ploeg was immers heel onbekend.
Een goed kleedkamergesprek en opwarming zorgt ervoor dat iedereen geconcentreerd aan de opworp verschijnt.
Er volgde een wedstrijd waar niet veel over te zeggen valt als je de uitslag ziet: 104 -29.

Een fiere ploegafgevaardigde Freddy bezorgde ons enkele leuke weetjes na de match van vrijdag.

De Dames C werden Kampioen in tweede provinciale zonder verlieswedstrijd 24/24
Voor sommige meiden hun eerste titel. Ook voor onze coach Dieter werd het zijn eerste titel! Het is 16 jaar geleden(2000) dat dit nog eens behaald werd.
Toen waren het de 1e provinciale Dames Zonhoven, met coach Reck Jean-Louis, die geen enkele wedstrijd verloren en bovendien de Beker Van Limburg wonnen tegen Houthalen uit 2e nationale!

Het seizoen in schoonheid afsluiten. Dat was de boodschap die we onze Blauwwit-jongens vorige week meegaven na hun wat lauwe wedstrijd tegen Cosmo Genk. Bovendien was het vandaag de afscheidsmatch van menige sterkhouder : Jo-Hendrik, die zijn sportcarrière bij een ander club gaat verderzetten, Dieter, die zijn (speler)pantoffels aan de haak gaat hangen enz. Nog een laatste maal tonen dat dit een “weireldploegsje” is, zouden ze in Oostende zeggen. David her-optredend, Anthony in de ziekenboeg.

Sinds de Dames B weer aan het teambuilden zijn, is de positieve overwinningsspiraal terug. Tweede knappe zege op rij, deze keer in Tongeren. In tegenstelling tot vorige week werd er deze week geteambuild nà de overwinning. Coach Chris verdiende een gepersonaliseerd dessert. Bij deze...

Het verslag dan:

Onze halve B-ploeg werd aangedikt met 4 kadetten. Hiermee trokken we naar de Eburonenhal.
Het wedstrijduur werd aangepast, dus je kon het al vermoeden: geen refs aanwezig. Gelukkig vonden we 2 kandidaten, André en Jonas, om er toch voor te zorgen dat we konden spelen. Waarvoor onze oprechte dank !! Jullie deden het met volle eer en geweten en hebben het goed gedaan! Als dat dan nog niet voldoende was om ons uit ons lood te slaan, viel Elodie bij de eerste aanval ongelukkig op haar onderrug op de BETON !

Na 2 mindere matchen en 2 weken rust hadden we duidelijk iets recht te zetten. De meiden hadden het “statement” goed begrepen!
Er werd tijd gemaakt voor teambuilding @ Limburg United en vorige week werd er hard getraind. Dat moet zijn vruchten afleveren,toch?

Vrijdagavond werd het weekend zegevierend ingezet door de feestende Dames C. Ook na dit weekend nog ongeslagen na een duidelijke overwinning tegen Stevoort.

Bij de Heren A lijkt het vat af na de halve finales van de Beker van Limburg tegen Helchteren. Zaterdag werd thuis verloren van Cosmo Genk. Ook de Heren C gingen het bootje in thuis, tegen Stevoort. Wie wel kon winnen van Cosmo Genk waren de Benjamins A. Zéér knappe prestatie! En volgens een speelster wonnen ook de supermicroben tegen Hades, zéér dik nog wel :) Maar goed dat hier de punten niet geteld worden :)

Ook de Landelijke Kadetten meisjes wonnen thuis tegen Oostende, maar dan enkel op papier want eerder gaf de kustploeg al forfait. Maar winnen is winnen, niet.

Zaterdagavond, en snel even de eerste helft van de thuiswedstrijd van de Heren B mee-geraapt alvorens me naar het nabijgelegen Berkenbos te begeven. Berkenbos 95 A, géén streetview-adres, maar het verwijst naar de strafste lichting seniorspelers waarmee deze Heusdense sportvereniging weet uit te pakken. Rode lantaarn of hekkensluiter in 2° Provinciale, doch hier viel vandaag wel een lesje te leren …

Veel spanning en lawaai...
De laatste wedstrijd van het seizoen ging door in Willebroek. De verwachtingen waren positief: de thuiswedstrijd werd in het begin van de 2de ronde door ons gewonnen.
Het was alleszins een zeer spannende en lawaaierige wedstrijd. Oordopjes hadden van pas kunnen komen, net als relaxatie-oefeningen. Daarnaast was het mooi om te zien hoe sterk onze miniemen vooruitgang gemaakt hebben sinds de start van het seizoen. En ze lieten vandaag ook duidelijk zien dat ze ‘one team’ zijn, dat ze zich niet laten doen en ervoor blijven gaan.

Onze Dames hebben zich gisteren niet kunnen plaatsen voor de finale van de Beker van Limburg. Na eerder met 10 punten in Lummen te verliezen, verloren onze dames ook gisteren thuis de terugmatch.
De eerste 5 minuten van de wedstrijd verliepen nochtans gunstig maar Lummen trok op het einde van het eerste quart de situatie helemaal recht. Aan de rust keken de onzen tegen een achterstand van 10 punten aan. De wedstrijd winnen zagen we nog wel lukken; de finale halen leek ons schier onmogelijk.

73-63. Dat was afgelopen zaterdag de uitslag van de heenmatch van de halve finale van de Beker van Limburg tussen Lummen en onze Dames. 10 punten lijkt misschien veel, maar dat is maar hoe je het bekijkt.

- Met in elk quarter 1 gelukte driepunter meer dan de tegenstrever

- Met een goedgevulde zaal thuissupporters

- Die daarbovenop nog eens veel lawaai maken

- Die onze dames boven zichzelf uit willen zien stijgen

- Die graag op 9 mei naar de afsluitdag komen, maar nog liever naar een Bekerfinale met Basket Zonhoven kijken

Moet het toch lukken om de Dames naar de finale te schreeuwen, joelen en zingen.

Kortom: kom allen massaal naar de E-hal, nu donderdag 17 maart. Aanvang match: 20.45 uur

Operatie redding gaat voort!

Voor de moeilijke en zéér belangrijke verplaatsing met het oog op het behoud kon coach Stijn een beroep doen op een 11-koppige selectie. Geen overbodige luxe als je weet dat je tegenstander jeugdig is en vooral snel speelt op het naar Zonhovense normen groot terrein. 

Een gewaarschuwd mens, is er 2 waard. Of toch niet? Al spreekt iedereen dezelfde ambitie uit “eerste worden in de b-reeks”, zullen we uit een ander vaatje moeten tappen.
Aan motivatie geen gebrek, aanwezigheid op training anderzijds!

Tweemaal aan de slag in 48 u tijd. Ofwel geraak je dan op je tandvlees, ofwel net in je wedstrijdritme !

Zaterdagavond werd het “reppen” om mij, na een studiedagje Wilrijk (UA), alsnog tijdig op het wedstrijdblad te laten registreren als Ploegafgevaardigde, dit door de immer dienst doende scorekeeper Leon Adamczyk. Bij een bakje koffie aan de toog werden de winstkansen afgewogen : moeilijk, zou het worden, zéér moeilijk, “Maar bij basketbal weet je nooit !” Zou “nooit” dan “vandaag” worden ?

Zondagnamiddag, 17 u. “Het konden wel hun ouders zijn !”,  was de bedenking  die schrijver dezes zich maakte toen de 9 Black Sheep–spelers de kassa passeerden. Een blik op de wedstrijd-feuille milderde enigszins deze eerste indruk, maar neem toch maar aan dat er héél wat ervaring door de deuropening kwam. 1975, 1976, 1979, 2 x1980 : ruim de helft van de spelers kon buigen op meer dan 25 jaar sportbeoefening, en er werd gefluisterd dat meerdere basisspelers zich hadden laten “uitzakken” uit veel hogere competities. Maakte Blauw-wit een (water)kans tegen deze hoger geklasseerde tegenstrever ?

Zondagnamiddag, 15 u :  8 kanaries uit de Fruitstreek  maken hun opwachting tijdens de finale van de Kadettenwedstrijd en zien “onze meisjes” hun winstkansen zowaar verprutsen, om alsnog met een gelijkstand (60-60) het terrein te ontruimen voor de opwarming van “de grote jongens”. Geen giants, integendeel, maar wel veel jeugdig talent. Coach Dominique heeft zich eveneens in strijdgewaad gehuld, want basketbal blijft fun. Zeker vandaag.

62-82. Dat was de uitslag van de partij Zonhoven-Diepenbeek bij de aanvang van het seizoen, op 13/09 om juist te zijn.  Maar wie, zoals uw dienaar, onze A-jongens van week tot week heeft gevolgd, weet inmiddels wat het woord “progressie” inhoudt : 14 wedstrijden lang elkaars vermogen aftoetsen, van balletjeswerper tot shotter evolueren en strijdlust en verbetenheid aankweken, wat zich vertaalt in meer rebounds en steals . Ging nummer 6 uit het klassement vandaag voor de bijl ?

Een nog langere traditie. Dat hadden de Unionisten zeker wel voor op ons Blauwwit-team, en bovendien stonden de greenboys niet onverdiend aan de leiding in 2° Provinciale, na nauwelijks een verlieswedstrijd . Doch “Wat niet is, kan komen.”, zegt een oud spreekwoord, en het bleef dus uitkijken naar een zoveelste sportmirakel : zouden we Vandenweyer & Co vandaag op eigen bodem in verlegenheid kunnen brengen ?

Zaterdagavond, en te gast in het splinternieuwe deel van het SportinGenk Park, de dubbele sporthal waarin de Stad Genk haar onderdanen tracht fit te houden. De nieuwe hal laat met haar 18 meter hoge koepels alle zaalsporten toe : zelfs het verste long distance shot kan de hemel niet beroeren. Maar goed ook, want de plaatselijke “double-blues” moesten het opnemen tegen Zonhovens Blauwwit. 

Zaterdagavond, en thuisvoordeel tegen onze Heusdense buren, die met 10 manschappen in rood-wit hun kans komen wagen. Te hoog gemikt, zal blijken, want “onze jongens”, zoals we ze met veel vaderliefde noemen, staan andermaal op scherp. Coach Geert heeft er alle vertrouwen in, want hij weet dat zijn 12-koppige bank wel wat kan neerzetten, if  necesarry ... Always necesarry !

Het verslag van de Dames A is ditmaal niet gemaakt door één van de speelsters, maar door een journalist van HBVL. In een zijrubriek werden de sterren van het weekend uitgedeeld. Onze speelster van de Dames A, Hanne Sourbron werd bedacht met een ster. Een welverdiende proficiat hiervoor. Maar misschien nog mooier dat in de tekst eronder het collectief geprezen wordt. Coach Samer zal fier zijn.

Onze dank voor het mooie artikel aan Jope en proficiat aan Samer en zijn Dames!

Sporthal Deuster of De Deuster. Je mag zelf kiezen, want veel maakt het niet meer uit : er wordt ons namelijk verteld dat we “hopelijk in 2016, misschien in 2017” ons mogen aanbieden in het nieuwe Peerse sportcomplex. Met ditmaal wél een tribune, want de 2 gesmede rekjes verdienen nauwelijks deze naam.

De “Pers” dus niet op de eerste bank, maar op de bovenste plank ...

5-0. Dat was de voorgift waarmee een – zowat halve – Senioren B ploeg het vandaag moest stellen tegen een middenmoter uit 2° Provinciale, met een in het blauw uitgeruste en volledig gevulde Genkse bank. En dan ontbrak nog de gekwetste, 203cm lange goalgetter Verrijssen Daniël : zelden uit de dubbele cijfers te houden!

Ter intimidatie had coach Dominique zich eveneens in een spelersplunje gewurmd, maar of dat hielp …

Limburg United : gewonnen. De Rode Duivels : ruim gewonnen. De Senioren Heren B : nipt gewonnen ...

En toen was het de beurt aan onze A-ploeg, om zich te meten met de buren uit Hasselt in onze plaatselijke Evenementenhal, waar gelijktijdig de avondsessie van onze Croque-dag op gang werd getrokken. Zónder uw dienaar deze keer, want hij verhuisde van kassa om dit duel te “verzilveren ”, te observeren en te verslaan.

Victorie kraaien. We waren het een beetje verleerd vorig seizoen na de talrijke verliespartijen van ons A-team, doch in de editie 2015-2016 belooft het wel degelijk een andere toer op te gaan. Vandaag diende er partij gegeven tegen Heusden, en bij het betreden van hun sportmekka Olympia werden we al meteen vergast op “Boeh !” en “Ahoe !” getier. De plaatselijke supporters waren precies niet zo gelukkig met de arbitrage tegen winnaar BC Helchteren … Dat beloofde, voor zowat een half uurtje later.

Zondagnamiddag, 15 u : een uiterst beperkte thuisagenda dit weekend, want enkel de heren B en A mochten aan de slag in onze sporthal. En dat was letterlijk te nemen, want de Heren B hadden hun handen meer dan vol met tegenstrever Tongeren (62-55), waarna de Heren A tot een thriller werden gedwongen en “tot in het rood” dienden te gaan om eveneens een (eerste) zege op hun palmares te kunnen schrijven.

Lummen B, geen (gele) kanaries om zonder handschoenen aan te pakken.

Zondag, 17 u : sluitstuk van een druk basketbalweekend, met 3 opeenvolgende thuiswedstrijden in de namiddag in de ons zo vertrouwde Evenementenhal. Thuisvoordeel tegen de roodhemden uit Diepenbeek ? Na een wat ongelukkige trainingsweek, met veel weerhouden spelers, konden we andermaal op een volle bank rekenen, en bij de opwarming bleek al snel dat Dieter én hersteld én trefzeker was.

Gunstige kaarten dus … 

Zaterdagavond . Even gaan “ opwarmen” bij de Senioren Dames A in Houthalen (52-66 !), en dan snel koers gezet naar ’t Geleeg in Leopoldsburg voor het volgend treffen. Onze A-jongens, met een rijkelijk gevulde bank : 12 spelers op het wedstrijdblad, dát is al een tijdje geleden !

Eens kijken of zij de stunt van de Dames A kunnen overdoen …

Vaste verslaggever Ludo was zijn nestkasten aan het verkopen op de opendeurdag van het Vogelasiel in Zolder, ondergetekende zat zondagmorgen eerst in As en kon slechts de 2de helft live bijwonen. Maar toch een poging tot verslag van deze gewonnen bekerpartij!

Een bekermatch in alle vroegte in As. Het enthousiasme droop er niet meteen af bij onze heren B.  Maar toch waren er 9 spelers op het appel. Wat zeg ik: 11 spelers, want ook de gekwetsten Jonas en Ruben C waren speciaal opgestaan om te supporteren. De eerste werd prompt ploegafgevaardigde, de 2de 'veger' van dienst!